خطاهای تحقیق بازاریابی
1– خطاي اطلاعات بدل: تفاوت ميان اطلاعات مورد نياز براي حل مسئله با اطلاعات جستجو شده توسط محقق.
2-خطاي سنجش: تفاوت ميان اطلاعات جستجو شده توسط محقق با اطلاعات توليد شده توسط فرآيند سنجش.
3-خطاي آزمايشي: تفاوت ميان اثر حقيقي متغير (متغيرهاي) مستقل يا اثر منتسب به متغير (متغيرهاي) مستقل.
4- خطاي تعيين جمعيت: تفاوت ميان جمعيتي که بايستي اطلاعات مورد نياز را فراهم آورند با جمعيت انتخابي توسط محقق.
5-خطاي چارچوب: تفاوت ميان جمعيت به گونه تعريف شده توسط محقق با فهرست اعضا جمعيتي که توسط محقق مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
6-خطاي نمونه‌گيري: تفاوت ميان نمونة معرف با نمونه بدست آمده با استفاده از روش نمونه‌گيري احتمالي.
7-خطاي انتخاب: تفاوت ميان نمونه معرف و نمونه بدست آمده بوسيله روش نمونه‌گيري غيراحتمالي.
8- خطاي عدم پاسخ :تفاوت ميان نمونه انتخاب شده و نمونه ای که واقعاً در مطالعه شرکت می کند .
9-خطای پاسخ: تفاوت میان آنچه پاسخگو باید پاسخ دهد و آنچه پاسخ داده است
1- خطاي اطلاعات بدل
خطاي اطلاعات بدل بدليل تغيير ميان اطلاعات مورد نياز براي حل مسئله و اطلاعات جستجو شده توسط محقق ايجاد مي‌شود. رابطة به اصطلاح قيمت – کيفيت يعني زماني که يک مصرف کننده از قيمت يک مارک به منظور بيان سطح کيفيت آن استفاده مي‌کند يک نمونه معمول سنجشي است که در آن خطاي اطلاعات بدل روي داده است (زيرا سطح قيمت هميشه بيانگر کيفيت محصول نيست(
2- خطاي سنجش
علت روي دادن خطاي سنجش، تفاوت ميان اطلاعات مورد نظر محقق با اطلاعات تهيه شده توسط فرآيند سنجش است. به عبارت ديگر نه تنها اين امکان وجود دارد که بدنبال اطلاعات اشتباه باشيم (خطاي اطلاعات بدل) بلکه ممکن است اطلاعاتي را جمع‌اوري نماييم که با آنچه مورد نظر ما است متفاوت باشد. اين مورد يکي از خطاهاي جدي و معمول است.
3- خطاي آزمايشي
از آزمايشات به منظور سنجش تأثير يک يا چند متغير مستقل بر يک متغير تابع استفاده مي‌گردد. خطاي آزمايشي زماني روي مي‌دهد که بجاي سنجش تأثير متغير مستقل خود وضعيت آزمايشي مورد سنجش قرار گيرد.
4- خطاي تعيين جمعيت
خطاي تعيين جمعيت هنگامي روي مي‌دهد که جامعه و يا جمعيت براي جمع‌اوري داده‌ها نامناسب انتخاب گردند. اين مسئله هم از نظر تحقيقات مصرفي و هم تحقيقات صنعتي بعنوان يک مسئله بالقوه جدي به حساب مي‌آيد.
5- خطاي چارچوب
چارچوب نمونه‌گيري فهرست اعضاء جمعيت مي‌باشد که واحدهاي نمونه از آن انتخاب مي‌گردد. يک چارچوب ايده‌ال، هر يک از اعضاء جمعيت را يکبار و فقط يکبار مشخص مي‌کند. خطاي چارچوب بدليل استفاده از چارچوب نمونه‌گيري غيردقيق يا ناکامل ايجاد مي‌شود.
6- خطاي نمونه‌گيري
خطاي نمونه‌گيري به وسيله ايجاد نمونة نامعرف از طريق شيوه نمونه‌گيري احتمالي انجام مي‌گيرد.
7- خطاي انتخاب
خطاي انتخاب زماني روي مي‌دهد که يک نمونه نامعرف به وسيلة شيوه‌هاي نمونه‌گيري غيراحتمالي بدست آيد.
8- خطاي عدم پاسخ
علل وقوع خطاي عدم پاسخ عبارتند از: 1) عدم تماس با کليه اعضاء يک نمونه همانند پاسخ ندادن بعضی نمونه ها به پرسشنامه در اصل به معنی عدم پاسخگویی پاسخ گویی 2 )عدم پاسخگويي برخي اعضاء مورد تماس در نمونه به تمام و يا بخش‌هاي خاصي از ابزار سنجش یا پرسشنامه مانند پاسخ ندادن به بعضی سوالات پرسشنامه
9- خطای پاسخ
خطای پاسخ خطایی می باشد که پاسخ گو در حین پاسخ دادن به سوالات (پرسشنامه) مرتکب می شود که ناشی از عدم آگاهی ، بی اهمیت بودن تحقیق ، بی توجهی ، سهل انگاری ، زیاد بودن سوالات ، مبهم بودن سوالات ، سهوی و…. می باشد.
مهمترین خطایی که در تحقیقات می تواند بروز دهد و با عث هدر رفتن تمام فعالیت ها گردد خطای پاسخ بوده یعنی پاسخ دهنده در پاسخ دادن به سوالات دقت کافی را بکار نبرده و بصورت تصادفی و شاید هم به دلایل دیگر مانند عدم اعتماد به تحقیق بصورت عمد پاسخی نادرست داده باشد .
———————————————————————————————————————————————————————–
راهبردهاي حل و فصل خطاهاي بالقوه تحقيق
همانطور که قبلاً بدان گفته شد هدف از طرح تحقيق تا اندازه‌اي حداکثر کردن دقت اطلاعاتي که مي‌تواند با صرف هزينه مشخص کسب شود مي‌باشد. حداکثر کردن دقت اطلاعات مستلزم حداقل کردن خطاها در اطلاعات مي‌باشد. سه راهبرد پايه‌اي در برخورد با خطاهاي بالقوه وجود دارد:
1. به حداقل رساندن خطاهاي خاص با استفاده از طرح تحقيق کارآمد
2. به حداقل رساندن مجموع خطا به وسيله معاوضه خطا
3. سنجش و يا برآورد ميزان و يا اثر هر نوع خطاي باقيمانده. در اجرای تحقیق همیشه باید خطاهای تحقیق کنترل شود . بطور مثال اگر بیان مساله درست نباشد و دچار خطا شود در مراحل بعدی خود را نشان نمی دهد و مجری به خیال اینکه مراحل کاری درست است کار را به پیش می برد و وقتی که به نتیجه گیری رسید تازه می فهمد که اطلاعات بدست آمده پاسخگوی مساله تحقیق نیست و این اشکال در مراحل میانی خود را نشان نمی دهد .
بطور مثال اگر مدیریت با مشکل کاهش فروش مواجه شود و مساله خود را بجای شناسایی رقبا و مشتریان تنها به مشتریان بسنده کند امکان دارد نتایج بدست آمده راه حل مشکل را پیدا نکند زیرا ممکن است که رضایت مشتریان کم نشده باشد ولی رقبا مزیت های جدیدی ارائه کرده باشند که باعث شود مشتریان به سمت رقبا رفته و فروش کاهش یابد و یا اینکه عوامل غیر قابل کنترل دیگری مثل کاهش نقدینگی در جامعه و کم شدن توان خرید مردم باشد که باعث کاهش فروش شده است که شرکت ان را بررسی نکرده و تنها به سنجش رضایت پرداخته باشد که اطلاعات بدست آمده پاسخگوی مساله مدیریت نشود
